Stenges Anna

De Setzbaacher Kropemann

Fir déi Suesser, vum S. Clesse - 1993

​

Papp a Mamm hu mir, als Kand, gesot :

-Gëff gutt uecht a folleg eisem Rot!

Géi nit bäi d'Baach,

Do schléift een Draach!

​

Hallef Mënsch, mat enger decker Panz,

Hallef Fësch a mat sëlwerem Schwant,

Um Kapp, eng Kroun

Vun der Millioun!

​

Nuecht an Dag kniet hie säi laange Baart

A päschpert, méi séiss wéi de Mozaart,

E léift Liddchen,

Fir seng Diddchen...

​

Dann eraus, wéi d'Kaz op d'Maus,

De Mond op esou grouss wéi en Haus,

Hie sprengt eran,

De Kropemann.

​

An d'Luucht flitt säi rise gëlle Krop

An erwëscht de Virwëtz, 'n ale Bop,

Deen iwert d'Bréck

Huet sech gebéckt!

​

Der Wäschfra, um Flass, stielt hien d'Gezei

Am Bauer, vill Heekéip, an der Rei.

Esouguer säi Päerd

Huet fir hie Wäerd!

​

Hie lauert, bäi den Truffekaulen,

Op d'Stécher déi matenee maulen : 

Déi Suesser Leit

Wësse bescheit!

​

Hie lackelt d'Meedche bäi den Ufer

An, hopp, pléckt d'schéi Kett vun der Jungfer,

Wéi d'Frell d'Méck

Ënnert der Bréck!

​

Am Déimpel dréint hie vu Roserei

An erdréinkt d'Jongen.  Dat as keng nei!

Wat eent wëllt Déi'r,

Dat Ongehéi'r!

​

Passt gutt op, al a jonk, kleng a grouss,

Soss faalt dir am Kropemann säi Schouss

A sid verschwonn

An d'éiweg Sonn.

​

​

Stenges Anna

​

​